رنجوری

کلمه "رنجوری" در زبان فارسی به معنای حالتی از رنج و ناراحتی است. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، می‌توان به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه نوشتار: کلمه "رنجوری" باید به صورت صحیح و با املای درست نوشته شود. این کلمه از ریشه "رنج" و پسوند "-وری" تشکیل شده است.

2. گرامر: "رنجوری" معمولاً به عنوان یک اسم استفاده می‌شود و به حالتی اشاره می‌کند که شخص یا چیزی مبتلا به رنج است. در جملات می‌توان از آن به عنوان فاعل، مفعول، یا مضاف‌إلیه استفاده کرد.

3. جملات مثال:

   • او در اثر رنجوری نتوانست به مسافرت برود.
   • رنجوری او به دلیل بیماری طولانی‌مدت بود.

4. تنوع کاربرد: می‌توان این کلمه را در سبک‌های مختلف نوشتاری از جمله ادبیات، نثر و گفتگوهای روزمره به کار برد، به شرطی که با سیاق متن هماهنگ باشد.

5. پرهیز از تکرار: در متن‌ها و جملات، از تکرار بی‌مورد این کلمه خودداری کرده و به جای آن می‌توان از مترادف‌های آن مانند "ناراحتی" یا "زعزع" استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "رنجوری" در جملات فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "رنجوری" در جمله آورده شده است:

1. او در این روزهای سرد زمستانی دچار رنجوری شد و نتوانست به مهمانی بیاید.
2. رنجوری ناشی از بیماری قلبی او باعث شد که به طور مرتب تحت ویزیت پزشک قرار بگیرد.
3. وقتی از حال او باخبر شدم، متوجه شدم که رنجوری روحی‌اش نیز به اندازه‌ی رنجوری جسمی‌اش عمیق است.
4. والدینش نگران رنجوری او بودند و سعی کردند با عشق و محبت، حال او را بهتر کنند.
5. در فیلمی که تماشا کردیم، داستانی دربارهٔ رنجوری و مبارزهٔ یک مرد برای بهبودی روایت می‌شد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مد نظر است، لطفاً بفرمایید!