أَتَيْنَا بِهَا

عبارت "أَتَيْنَا بِهَا" از چند بخش تشکیل شده است که هر کدام قواعد خاص خود را دارند. در اینجا به تفکیک اجزاء و قواعد نگارشی مربوط به آن می‌پردازیم:

1. فعل (أَتَيْنَا): این کلمه از ریشه "أَتَى" به معنی "آمدن" بوده و به شکل جمع متکلم (ما) صرف شده است. در زبان فارسی، فعل به لحاظ زمان (گذشته، حال، آینده) و شخص (اول، دوم، سوم) صرف می‌شود و توجه به این نکته ضروری است.

2. حرف جر (بِ): حرف جر "ب" در اینجا به معنای "با" است و معمولاً به فعل بعدی یا مفعول متصل می‌شود. در زبان فارسی نیز حروف جر برای نشان دادن رابطه‌ی بین کلمات و اجزاء جمله استفاده می‌شوند.

3. ضمیر (هَا): ضمیر مؤنث "هَا" به معنای "آن" است و در اینجا به چیزی اشاره دارد که قبلاً بدان اشاره شده یا معلوم است. در زبان فارسی نیز ضمایر به تناسب جنس و عدد به کار می‌روند.

نگارش: در نگارش این عبارت، باید به قواعد عمومی نگارشی توجه شود:

• استفاده از فاصله مناسب بین کلمات.
• تاکید بر رعایت اصول نگارشی دیگر مانند شروع جمله با حرف بزرگ در متون رسمی.

ترجمه مفهوم: "أَتَيْنَا بِهَا" به معنای "ما آن را آوردیم" است. در ترجمه و نگارش فارسی، توجه به تطابق زمان و ساختار جمله اهمیت دارد.

در کل، قواعد نگارشی این عبارت به جزئیات چینش و ارتباط بین واژه‌ها و همچنین رعایت اصول نگارشی مربوط می‌شود.