بُشْراً

کلمه "بُشْرًا" از نظر دستور زبان فارسی و نگارشی به معنای "خبر خوش" یا "مژده" است و به طور خاص در متون عربی و ادبیات دینی به کار می‌رود. در زیر به برخی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوع کلمه: "بُشْرًا" اسم است و در زبان عربی به معنای مژده و خبر خوش به کار می‌رود. این کلمه به صورت نکره و به یکی از حالت‌های منصوب (مفعولی) استفاده می‌شود.

2. نوشتار: در نوشتار فارسی، کلمات عربی معمولاً به همان شکل عربی نوشته می‌شوند. به این ترتیب "بُشْرًا" باید به همان شکل اولیه خود حفظ شود.

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه بر اساس قواعد عربی، بُشْرًا (/buʃraː/) است. حرف "ش" در این کلمه به صورت "ش" فارسی و "ر" به صورت "ر" ایرانی تلفظ می‌شود.

4. نکات نگارشی:

   • این کلمه می‌تواند به تنهایی و یا در ترکیب با دیگر کلمات به کار رود. به عنوان مثال، ترکیب "بشرى خدا" (مژده الهی) یا "بشرى خوب" (خبر خوش خوب) از این کلمه استفاده می‌کنند.
   • در جملات فارسی، بایستی به کاربرد صحیح و طبیعی این کلمه توجه کرد. به عنوان مثال: "پیامبر (ص) بشرى برای مؤمنان آورده بود."
5. استفاده در متون ادبی: در شعر و نثر فارسی، به ویژه در ادبیات عرفانی و دینی، "بُشْرًا" ممکن است به عنوان نماد امید و خوش‌بینی استفاده شود.

با توجه به این نکات، می‌توان از کلمه "بُشْرًا" در متن‌ها و جملات مناسب استفاده کرد و معنای آن را به خوبی منتقل کرد.