عزم

کلمه "عزم" در زبان فارسی به معنای تصمیم قاطع و اراده‌ای قوی برای انجام کاری است. در نگارش و استفاده از این کلمه، قواعد خاصی وجود دارد که به شرح زیر است:

1. معنی و استفاده:

   • "عزم" به معنای اراده و تصمیم‌گیری است و معمولاً در زمینه‌هایی مانند هدف‌گذاری، تلاش و پشتکار به کار می‌رود.
   • به عنوان مثال: "او با عزم راسخ به هدفش رسید."

2. نحو و دستور زبان:

   • "عزم" و اسم‌های مشابه از جمله اسم‌های مجرده هستند که می‌توانند به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه در جمله به کار بروند.
   • مثال‌ها:
     • "عزم او ستودنی است." (فاعل)
     • "او با عزم خود به پیروزی رسید." (مفعول)

3. قید و صفات:

   • معمولاً می‌توان کلمه "عزم" را با صفت‌هایی همچون "راسخ"، "قاطع" و "برنامه‌ریزی شده" توصیف کرد.
   • مثال: "عزم راسخ او باعث موفقیتش شد."

4. قواعد نگارشی:

   • هنگامی که "عزم" در جمله به کار می‌رود، باید توجه داشت که به صورت صحیح و درستی استفاده شود و از نظر معنی و مفهوم مناسب با جمله باشد.
   • همچنین باید به توجه به فاعل و مفعول در جملات دقت شود.
5. ترکیبات:
   • "عزم" می‌تواند در ترکیب‌های مختلف به کار برود. به عنوان مثال: "عزم راسخ"، "عزم جزم" و غیره.

به طور کلی، "عزم" کلمه‌ای با بار معنایی قوی است که استفاده درست از آن می‌تواند تأثیر زیادی بر بیان و احساسات منتقل کند.