عالی نسب

عبارت "عالی‌نسب" یک واژه‌ی مرکب در زبان فارسی است که به معنای شخصی با نسب و جایگاه برجسته و عالی به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده مناسب از آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: "عالی‌نسب" باید با همزه نوشته شود و فاصله‌ای بین دو جز آن وجود ندارد. برای جداسازی دو جزء آن، از نیم‌فاصله (ـ) استفاده می‌شود.

2. نقش دستوری: "عالی‌نسب" معمولاً به عنوان صفت در توصیف افراد استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "او از یک خانواده عالی‌نسب می‌آید."

3. نوع کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و برای توصیف ویژگی‌های مثبت و برجسته افراد به کار می‌رود.

4. نکته‌ی نگارشی: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، توجه داشته باشید تا بافت جمله به گونه‌ای باشد که اهمیت و شأن شخص مورد نظر به وضوح بیان شود.

مثال استفاده در جمله:

• "او به عنوان یک فرد عالی‌نسب همیشه مورد احترام دیگران بوده است."

استفاده صحیح و دقیق از "عالی‌نسب" می‌تواند به ارتقای کیفیت نوشتار و بیان کمک کند.