عبارت "صاحب مقام" ترکیبی است که می‌توان به نکات نگارشی و قواعد فارسی آن توجه کرد. در ادامه به برخی از این نکات اشاره می‌کنم:

1. ترکیب کلمه: "صاحب" به معنای دارنده و "مقام" به معنای جایگاه یا مقام اجتماعی است. بنابراین، این عبارت به معنای کسی است که دارای یک مقام یا جایگاه خاص است.

2. نوشتار: در نوشتن این ترکیب، باید توجه شود که هر دو کلمه به صورت جداگانه و بدون هیچ‌گونه علامت نگارشی نوشته شوند: "صاحب مقام".

3. تطابق: اگر این عبارت در یک جمله استفاده شود، باید توجه داشت که صفات و قیدها با هم تناسب داشته باشند. به عنوان مثال، اگر بخواهید از "صاحب مقام" به عنوان یک صفت استفاده کنید، باید با شرایط و دیگر اجزای جمله هماهنگ باشد.

4. نقل قول: اگر این عبارت بخواهد در نقل قول یا متن‌های ادبی و رسمی به کار برود، باید به نرمی و لحن مناسب متن توجه شود.

5. پیشوند و پسوند: در صورت نیاز به استفاده از پیشوندها یا پسوندها، باید به قواعد صرف و نحو توجه داشت. به عنوان مثال، می‌توان از "صاحب مقامی" (به معنای کسی که دارای مقام است) استفاده کرد.

در مجموع، استفاده صحیح از عبارت "صاحب مقام" نیاز به دقت در نگارش و ساخت جملات دارد تا معنی مورد نظر به درستی منتقل شود.