زیر سبیلی

کلمه "سبیلی" به لحاظ نگارشی و قواعد فارسی به صورت زیر تحلیل می‌شود:

1. ریشه واژه: "سبیلی" از "سبیل" به معنای موهای روی لب فوقانی است که با پسوند "ی" ساخته شده است. این پسوند نشان‌دهنده نسبت یا ویژگی است.

2. نوشتار: در نوشتن این واژه، لازم است به قواعد املایی و نگارشی توجه شود. "سبیلی" به صورت صحیح و بدون علامت اضافی نوشته می‌شود.

3. تلفظ: "سبیلی" به صورت "se-bili" تلفظ می‌شود.

4. معنی و کاربرد: واژه "سبیلی" به معنی چیزی متعلق به "سبیل" است و می‌تواند در وصف یا اشاره به شخصی با سبیل نیز به کار رود.

5. جنس و عدد: این کلمه به طور کلی به عنوان اسم مؤنث به کار می‌رود و می‌تواند برای هر دو جنس مورد استفاده قرار گیرد، ولی بیشتر در مورد مردان به کار می‌رود.

6. مثال: "او یک مرد سبیلی است" یا "سبیلی‌های او بسیار زیباست".

با توجه به این نکات، می‌توان به کاربرد صحیح واژه "سبیلی" در متون فارسی پی برد.