کلمه "قرارداد" به‌طور کلی در زبان فارسی به معنای توافق‌نامه‌ای است که بین دو یا چند طرف امضا می‌شود و شامل شرایط و مقررات ویژه‌ای می‌باشد. در استفاده از این کلمه، برخی نکات نگارشی و قواعد فارسی باید رعایت شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "قرارداد" همیشه به‌صورت نوشته شده و جداگانه یا ترکیبی صحیح است. بنابراین، باید از نوشتن آن به صورت نادرست مانند "قرارداد" با فاصله یا جدا کردن بخش‌ها خودداری کرد.

2. نحوه استفاده: این کلمه را می‌توان به‌عنوان اسم استفاده کرد و در جملات به شکل‌های مختلف به کار برد. به‌عنوان مثال:

   • ما قرارداد را امضا کردیم.
   • این قرارداد شامل بندهای مهمی است.

3. قید زمان و مکان: اگر در متن نیاز به اشاره به زمان یا مکان خاصی باشد، باید در جملات به‌درستی آن را لحاظ کرد. به‌عنوان مثال:

   • قرارداد فعلی تا پایان سال معتبر است.
   • قرارداد در دفتر مرکزی شرکت امضا شد.

4. استفاده در جملات شرطی: گاهی می‌توان از "قرارداد" در جملات شرطی نیز استفاده کرد. به‌عنوان مثال:

   • اگر طرفین به شرایط قرارداد پایبند باشند، توافق به خوبی اجرا خواهد شد.

5. اجتناب از تکرار غیرضروری: در متون طولانی باید سعی شود از تکرار نام "قرارداد" خودداری کرد و به جای آن می‌توان از ضمایر یا عبارات جایگزین استفاده کرد.

6. نوشتار رسمی: در متون قانونی یا رسمی، باید دقت شود که از زبان دقیق و رسمی استفاده شود و تمام جزئیات لازم در قرارداد ذکر شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "قرارداد" به‌درستی و به‌طور مؤثر در نگارش‌ها استفاده کرد.

1. ما با یکدیگر یک قرارداد همکاری امضا کردیم تا پروژه را به صورت مشترک انجام دهیم.
2. بررسی دقیق شرایط قرارداد قبل از امضا کردن آن بسیار مهم است.
3. این قرارداد شامل شرایط پرداخت و زمان‌بندی فعالیت‌ها می‌باشد.