کلمه "توضیح" در زبان فارسی به معنای تبیین و شرح دادن نکات، مفاهیم یا مسائل است. در اینجا نکاتی دربارهٔ قواعد استفاده از این کلمه و نگارش آن آورده شده است:

1. نحوه استفاده:

   • "توضیح" معمولاً به‌عنوان اسم به کار می‌رود. به‌عنوان مثال: "توضیح مسأله".
   • برای بیان فعل می‌توان از "توضیح دادن" استفاده کرد: "او مسئله را توضیح داد".

2. قید و صفات:

   • می‌توان برای توصیف بهتر، قیدها و صفات مختلفی به آن اضافه کرد. مثلاً: "توضیح دقیق" یا "توضیح کامل".

3. تفاوت با واژه‌های دیگر:

   • "توضیح" به معنای شرح و تبیین است، در حالی که کلماتی مانند "تعریف" و "شرح" ممکن است معانی خاص‌تری داشته باشند و در زمینه‌های مختلف استفاده شوند.

4. نگارش:

   • "توضیح" باید با "ت" و "ض" صحیح نوشته شود. دقت در املای آن مهم است تا از اشتباهات رایج جلوگیری شود.

5. استفاده در متون رسمی و غیررسمی:

   • این کلمه می‌تواند در متون علمی، ادبی، رسمی و غیررسمی مورد استفاده قرار گیرد.
6. جملات نمونه:
   • برای فهم بهتر می‌توان به جملاتی مانند زیر اشاره کرد:
     • "لطفاً یک توضیح مختصر در مورد این موضوع بدهید."
     • "توضیحاتی که دربارهٔ پروژه ارائه شد، بسیار مفید بود."

امیدوارم این نکات به شما در استفاده صحیح از کلمه "توضیح" کمک کند!

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "توضیح" در جمله آورده شده است:

1. استاد برای فهم بهتر موضوع، یک توضیح کامل ارائه داد.
2. او به من یک توضیح مختصر در مورد پروژه‌اش داد.
3. وقتی از او سوال کردم، با یک توضیح روشن مرا راهنمایی کرد.
4. توضیح کتاب به ما کمک کرد تا مفهوم اصلی آن را بهتر درک کنیم.
5. می‌توانی لطفاً یک توضیح بیشتر در مورد این مسئله بدهی؟

اگر نیاز به مثال یا کمک دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!