کلمه "ممکن" در زبان فارسی به معنای "قابل وقوع" یا "قابل انجام" است و در جمله‌های مختلف به کار می‌رود. در زیر به برخی نکات نگارشی و قواعد استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در جملات:

   • "ممکن است باران بیفتد." (در این جمله برای بیان احتمال وقوع باران استفاده شده است.)
   • "این کار ممکن نیست." (در این جمله بیان می‌کند که انجام کار ناممکن است.)

2. قواعد نحوی:

   • "ممکن" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود: "این تصمیم ممکن بود."
   • همچنین می‌تواند در ترکیب‌ها و عبارات مختلف مثل "احتمال ممکن" و "ممکن است" استفاده شود.

3. حالت‌های مختلف و تنوع معنایی:

   • ممکن است + فعل: "ممکن است فردا برف بیافتد."
   • ممکن است + اسم: "این کار یک راه ممکن است."

4. نکات نگارشی:

   • کلمه "ممکن" معمولاً با حروف کوچک در وسط جمله نوشته می‌شود.
   • اگر "ممکن" در ابتدای جمله بیاید، با حرف بزرگ نوشته می‌شود: "ممکن است که این پروژه موفق شود."
5. همنشینی:
   • "ممکن" می‌تواند با واژگان دیگری مانند "نیست"، "است"، "شود" و ... ترکیب شود.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توانید از کلمه "ممکن" به درستی و به طرز مؤثری در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. ممکن است باران در روزهای آینده ببارد و هوای شهر را تغییر دهد.
2. اگر به خوبی مطالعه کنی، ممکن است در امتحان نمره خوبی بگیری.
3. او همیشه به من می‌گوید که هیچ چیزی در زندگی غیر ممکن نیست.