کلمه "توکل" در زبان فارسی به معنای اعتماد و اتکا به خداوند است. در نوشتار و گویش فارسی، برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت اصول نگارشی و قواعد زبان فارسی، نکات زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. رایج بودن: در نوشتار رسمی و غیررسمی، "توکل" به عنوان یک اسم استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "من به خداوند توکل کردم."

2. صرف و نحو: "توکل" می‌تواند به عنوان فعل نیز مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "توکل کن" یا "توکل کنید."

3. حروف اضافه: هنگام استفاده از "توکل" ممکن است نیاز به حروف اضافه باشد. به عنوان مثال: "توکل به خدا" یا "توکل بر خدا".

4. ترکیب‌ها: "توکل" می‌تواند در ترکیب‌های مختلف هم استفاده شود، مانند "توکل به خداوند" که نشان‌دهنده رابطه قوی‌تری با مفهوم اعتماد به خدا است.

5. نگارش صحیح: از نظر نگارشی، این کلمه باید به صورت صحیح و بدون اشتباه تایپی نوشته شود: "توکل".

6. تاکید و سبک نوشتاری: در متون علمی یا مذهبی، ممکن است بخواهید به این واژه تأکید بیشتری کنید و می‌توانید از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول یا نقطه‌چین برای بیشتر کردن تأکید استفاده کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "توکل" به‌درستی در نوشته‌های خود استفاده کرده و به زیبایی و صحت نگارش خود بیفزایید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "توکل" در جملات آورده شده است:

1. برای رسیدن به موفقیت، لازم است که به خدا توکل کنیم و در تلاش‌های خود استقامت داشته باشیم.
2. او همیشه به توکل بر خدا به مشکلاتش نگاه می‌کند و از هیچ چیز ناامید نمی‌شود.
3. توکل به خدا به من آرامش می‌دهد و باعث می‌شود که در زمان‌های سخت امیدوار بمانم.
4. هر گاه دچار تردید می‌شوم، به خدا توکل می‌کنم و از او guidance می‌طلبم.
5. در مواقع بحرانی، توکل به خدا می‌تواند بهترین راه حل باشد.

امیدوارم این مثال‌ها مفید باشند!