کلمه "قامَت" در زبان فارسی به معنای قد، قامت یا ارتفاع شخص به کار می‌رود. در استفاده از این کلمه و نوشتار آن، چند نکته وجود دارد:

1. املا: کلمه "قامَت" با «ق» و «م» و «ت» نوشته می‌شود و به صورت "قامَت" صحیح است.

2. نحو: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به صورت فاعل یا مفعول در جملات ظاهر شود. مثلاً:

   • "قامَت او بلند است." (اینجا "قامَت" فاعل است)
   • "من قامت او را می‌پسندم." (اینجا "قامَت" مفعول است)

3. نوع جملات: می‌توان از کلمه "قامَت" در جملات توصیفی یا مقایسه‌ای استفاده کرد. مثلاً:

   • "قامَت او نسبت به بقیه افراد بلندتر است."

4. توافق با صفات: در صورت استفاده از صفات، باید دقت کرد که با "قامَت" مناسب باشند. مثلاً:

   • "قامَت زیبا" یا "قامَت بلند"
5. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند در ترکیب با دیگر کلمات نیز به کار برود، مانند "قامتی دلربا" یا "قامتی تاثیرگذار".

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "قامَت" به درستی و به زیبایی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. قامت او بلند و زیبایی خاصی دارد که همه را جذب می‌کند.
2. در هنگام راه رفتن، قامتش به گونه‌ای بود که توجه هر بیننده‌ای را جلب می‌کرد.
3. او با قامت راست و رفتار محکم، اعتماد به نفس بالایی را به نمایش گذاشت.