عائله مند

کلمه "عائله‌مند" در زبان فارسی به معنای فردی است که دارای وابستگان و بستگان خانواده‌ای است. این کلمه معمولاً در متون رسمی و ادبی به کار می‌رود. در اینجا چند نکته درباره قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. نوشتار صحیح: کلمه به‌طور صحیح "عائله‌مند" نوشته می‌شود، که نشان‌دهنده وجود یک ترکیب است. در این کلمه، "عائله" به معنای خانواده یا وابستگان و "مند" نشان‌دهنده داشتن و تعلق است.

2. فاصله‌گذاری: بین "عائله" و "مند" باید از فاصله استفاده شود. به‌صورت صحیح، کلمه به صورت "عائله‌مند" نوشته می‌شود و نه "عائله مند".

3. استفاده از ویژه‌گی‌های زبانی: توجه داشته باشید که این کلمه به‌طور خاص در متون رسمی یا ادبی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و ممکن است در گفتار روزمره کمتر شنیده شود.

4. نحو و نحوه استفاده: کلمه "عائله‌مند" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف افراد به کار رود، مثلاً: "او یک فرد عائله‌مند است".

5. معادل‌سازی: در متون غیررسمی یا محاوره‌ای، ممکن است از کلماتی مانند "خانواده‌دار" یا "بستگان‌دار" به جای "عائله‌مند" استفاده شود، اما "عائله‌مند" ویژگی خاص خود را در زبان و متن ادبی دارد.

به عنوان یک نکته پایانی، در نوشتن متون، همیشه به دقت در استفاده از واژگان توجه کنید تا مفهوم به درستی منتقل شود.