کلمه «پیک‌نیک» در زبان فارسی به معنای بیرون‌بر یا گردش‌گری است و به شیوه‌ای خاص نوشته می‌شود که شامل قواعد و نکات نگارشی است:

1. نوشتار با خط تیره: این کلمه به صورت «پیک‌نیک» نوشته می‌شود و بین دو بخش آن (پیک و نیک) یک خط تیره وجود دارد. استفاده از خط تیره نشان‌دهنده این است که این کلمه یک ترکیب است و هر دو بخش آن به هم مرتبط‌اند.

2. تلفظ: در تلفظ این کلمه، باید به هر دو بخش توجه شود که تلفظ هماهنگی داشته باشد و به صورت طبیعی ادا شود.

3. استفاده از حروف بزرگ: در صورتی که این کلمه در ابتدای جمله قرار گیرد، حرف اول آن (پ) باید با حرف بزرگ نوشته شود: «پیک‌نیک یک فعالیت تفریحی است.»

4. قید زمان و مکان: در جملات، معمولاً استفاده از قید زمان و مکان می‌تواند به معنی دقیق‌تر کمک کند، مثل: «ما در روز جمعه به پیک‌نیک خواهیم رفت.»

5. چند معنایی: توجه کنید که «پیک‌نیک» معمولاً به فعالیت‌های بیرونی و تفریحی اشاره دارد، اما می‌تواند در متن‌های غیررسمی به معنای جمع شدن و تفریح در فضای آزاد نیز به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از واژه «پیک‌نیک» به درستی در نوشته‌های خود بهره ببرید.

1. ما تصمیم گرفتیم در روز تعطیل یک پیک نیک خانوادگی در پارک برگزار کنیم.
2. وسایل پیک نیک شامل ساندویچ، میوه و نوشیدنی‌های خنک را آماده کرده‌ایم.
3. هوای آفتابی و دلپذیر باعث شد که از پیک نیک مان در طبیعت بیشتر لذت ببریم.