نمره

کلمه "نمره" در فارسی به معنای امتیاز یا نمره‌ای است که به یک عمل یا آزمون داده می‌شود. در ادامه به برخی از قواعد و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده به عنوان اسم: "نمره" به عنوان اسم، می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر کلمات به کار رود. به عنوان مثال: "نمره ریاضی من ۱۹ است."

2. تلفظ و نوشتار: این کلمه به صورت "نمره" نوشته می‌شود و تلفظ صحیح آن "namreh" است. توجه به تلفظ درست کلمات در نوشتار رسمی اهمیت دارد.

3. جمع و مفرد: جمع کلمه نمره به صورت "نمرات" نوشته می‌شود. به عنوان مثال: "نمرات دانش‌آموزان در این امتحان بسیار خوب بود."

4. قید زمان: هنگام بیان نمرات، ممکن است زمان آن نیز ذکر شود: "نمره‌های امتحان پایان ترم."

5. قید مقایسه: در جملات مقایسه‌ای نیز می‌توان از این کلمه استفاده کرد: "نمره من از نمره او بیشتر است."

6. پیشوندها و پسوندها: "نمره" ممکن است با پیشوندها یا پسوندهای مختلف ترکیب شود. به طور مثال: "نمره‌دهی" یا "نمره‌گذار".

7. نگارش رسمی و غیررسمی: در متن‌های رسمی مانند گزارش‌ها یا مقالات علمی، بهتر است که کلمه "نمره" به صورت دقیق و واضح استفاده شود.

در کل، رعایت نکات نگارشی و قواعد زبان فارسی در نوشتار و گفتار کمک می‌کند تا مفهوم به خوبی منتقل شود.

1. نمره‌های امتحان برای دانش‌آموزان روز دوشنبه اعلام می‌شود.
2. معلم از دانش‌آموزان خواست که برای بهبود نمره‌های خود، بیشتر مطالعه کنند.
3. او با تلاش و پشتکار بالا، توانست نمره قبولی را کسب کند.