عبارت "هیچ وقت" در زبان فارسی معمولاً به معنای "هیچ زمانی" یا "هرگز" استفاده می‌شود. در این‌جا به نکاتی درباره قواعد بیانی و نگارشی این عبارت اشاره می‌کنم:

1. گفتار و نوشتار: "هیچ وقت" باید به صورت دو کلمه‌ای نوشته شود و از نوشتن آن به صورت یک کلمه (هیچوقت) پرهیز شود.

2. معنی و کاربرد: این عبارت معمولاً برای بیان عدم وقوع یک عمل در زمان‌های مختلف به کار می‌رود. به‌عنوان مثال:

   • "هیچ وقت این کتاب را نخواندم."
   • "او هیچ وقت به مهمانی نیامد."

3. استفاده در جملات منفی: "هیچ وقت" معمولاً در جملات منفی به کار می‌رود، اما در صورت نیاز می‌تواند در جملات پرسشی نیز به کار رود. به‌عنوان مثال:

   • "آیا هیچ وقت به این مکان رفته‌ای؟"
4. نکته‌های نگارشی:
   • در زمان نوشتن این عبارت، نیاز است که فاصله بین "هیچ" و "وقت" رعایت شود.
   • در جملات غیررسمی ممکن است معادل‌های دیگری مانند "هرگز" نیز استفاده شود، اما "هیچ وقت" به‌طور خاص در گفتار و نوشتار فارسی رایج است.

همچنین، توجه به زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی نیز می‌تواند در انتخاب واژه‌های مناسب تأثیرگذار باشد.