کلمه "حائز" به معنای دارنده یا واجد می‌باشد و در قواعد و نگارش فارسی برخی نکات خاصی دارد:

1. نحوه‌ی استفاده: "حائز" معمولاً در متون رسمی، علمی و حقوقی به کار می‌رود. به عنوان مثال: "فرد حائز شرایط لازم می‌تواند در آزمون شرکت کند."

2. قواعد صرفی: این کلمه به عنوان اسم فاعل از فعل "حائز بودن" به کار رفته و معمولاً به صورت مذکر و مؤنث به یک شکل استفاده می‌شود.

3. نحوه‌ی تلفظ: "حائز" به صورت /haːˈɛz/ تلفظ می‌شود.

4. جناس و هم‌قافیه: در نوشتار ادبی و شاعری، این کلمه می‌تواند به عنوان یک جزء استفاده شود که با سایر کلمات هم‌قافیه و جناس باشد.

5. لزوم رعایت ضمنیت معنایی: در استفاده از این کلمه، باید دقت کرد که به موضوع یا شرایط خاص اشاره کند؛ به‌عبارتی دیگر، باید مشخص باشد که چه چیزی را فرد حائز شده است.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "حائز" به‌درستی و با تأثیرگذاری مناسب در نگارش‌های مختلف استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "حائز" در جملات مختلف آورده شده است:

1. این مقاله حائز اهمیت زیادی برای پژوهش‌های علمی است.
2. او در آزمون ورودی دانشگاه، نمره‌ای حائز کسب کرد که باعث شگفتی همه شد.
3. تنها کسانی که شرایط خاص را حائز باشند، می‌توانند در این برنامه ثبت نام کنند.
4. این کتاب به دلیل اطلاعات دقیق و مفیدش، حائز توجه بسیاری از خوانندگان شده است.
5. نتایج این تحقیق حائز نتایج مثبتی برای بهبود کیفیت زندگی خواهد بود.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!