برای کلمه "ضمیر ناخودآگاه"، قواعد و نکات نگارشی زیر مد نظر قرار می‌گیرد:

1. جداسازی کلمات: "ضمیر" و "ناخودآگاه" باید به صورت جداگانه نوشته شوند، زیرا "ناخودآگاه" یک صفت توصیفی برای "ضمیر" است و به معنای ناهشیار بودن این ضمیر اشاره دارد.

2. نقطه‌گذاری: در جملاتی که این عبارت به کار می‌رود، باید به قوانین عمومی نگارشی و نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً اگر این عبارت در وسط جمله قرار گیرد، باید با سایر اجزای جمله هماهنگ باشد.

3. قید: در برخی مطالب، ممکن است برای توضیح بیشتر از قیدهایی مانند "ذهنی" یا "روانی" استفاده شود. به عنوان مثال: "ضمیر ناخودآگاه ذهنی است که بر رفتارهای ما تأثیر می‌گذارد."

4. نوشتار صحیح: نوشتار کلمه "ناخودآگاه" صحیح است و باید با دقت از نوشتن نادرست آن اجتناب کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از عبارت "ضمیر ناخودآگاه" در نوشتار فارسی استفاده کرد.