کلمه "خوش‌مشرب" یک ترکیب صفتی است که اغلب برای توصیف افرادی استفاده می‌شود که اجتماعی، خوش‌رفتار و دارای رفتار صمیمی هستند. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و فارسی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: "خوش‌مشرب" با خط تیره بین دو بخش "خوش" و "مشرب" نوشته می‌شود. این خط تیره نشان‌دهنده ترکیب این دو واژه در یک صفت است.

2. نحوه استفاده: این واژه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند برای توصیف شخصیت افراد، به ویژه در زمینه‌های اجتماعی و معاشرتی، مورد استفاده قرار گیرد.

3. جنس و شمار: صفت "خوش‌مشرب" می‌تواند به هر دو جنس مذکر و مؤنث نسبت داده شود و در حالت جمع نیز قابل استفاده است. مثلاً:

   • او انسان خوش‌مشربی است. (مفرد، مذکر)
   • او انسان خوش‌مشرب است. (مفرد، مؤنث)
   • آنها خوش‌مشرب هستند. (جمع)
4. معانی مرتبط: این واژه به نوعی به صفت‌هایی مانند "صمیمی"، "اجتماعی"، "دوست‌داشتنی" و "خوش‌برخورد" نزدیک است.

با رعایت این قوانین، می‌توان به شکل صحیح و مؤثر از کلمه "خوش‌مشرب" در جملات فارسی استفاده کرد.