واقع بین

کلمه "واقع‌ بین" در زبان فارسی به معنای فردی است که نظرات و تصمیماتش بر اساس واقعیت‌ها و حقایق است، نه بر اساس خیالات و آرزوها. در نوشتن این کلمه، باید به چند نکتهٔ مهم توجه کرد:

1. فاصله و ترکیب: کلمه "واقع بین" به صورت جدا نوشته می‌شود، به این معنا که بین دو بخش "واقع" و "بین" فاصله وجود دارد. اما در نگارش رسمی، شکل ترکیبی "واقع‌بین" نیز پذیرفته شده است.

2. نقطه‌گذاری: در نوشته‌های رسمی و ادبی می‌توانید از خط فاصله (dash) در بین دو واژه استفاده کنید: "واقع-بین" یا "واقع‌بین".

3. نحوه استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت یا اسم در جملات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • او یک فرد واقع‌بین است و به مسائل از زاویهٔ منطقی نگاه می‌کند.
   • واقع‌بینی در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی بسیار مهم است.
4. تطبیق با جنس و تعداد: در استفاده از این کلمه، باید به تطبیق آن با جنس و تعداد دقت کنید؛ مانند:
   • واقع‌بینان (جمع)
   • واقع‌بینانه (قید)

به طور کلی، استفاده درست از "واقع بین" و مراعات نکات نگارشی کمک می‌کند تا متن شما حرفه‌ای‌تر و دقیق‌تر باشد.