کلمه "بشر" به معنی انسان و نوع انسان است. در زبان فارسی، این کلمه قواعد نگارشی خاصی دارد که به شرح زیر است:

1. نوشتار: کلمه "بشر" همیشه به صورت یک‌پارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. تلفظ: این کلمه معمولاً با تلفظ /beɪʃær/ بیان می‌شود. توجه به تلفظ صحیح می‌تواند در نوشتن صحیح کمک کند.

3. جنس و شمار:

   • "بشر" به صورت جمع و مفرد استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "بشر به فکر آینده است." (مفرد) و "بشرها در این سیاره زندگی می‌کنند." (جمع).

4. کاربرد: کلمه "بشر" در متون ادبی، علمی و روزمره استفاده می‌شود و گاهی با واژه‌هایی مانند "انسان"، "نوع بشر" و "انسان‌ها" جایگزین می‌شود.

5. تطبیق با صرف: "بشر" در جملات معمولا به عنوان فاعل یا مفعول استفاده می‌شود، اما در زمان‌های مختلف ممکن است با افعال و صفات توصیف شود.

6. نمونه جملات:
   • "بشر باید به طبیعت احترام بگذارد."
   • "تحقیق دربارهٔ بشر در علم انسان‌شناسی ضروری است."

با توجه به این نکات، می‌توان به درک بهتری از کاربرد و نگارش کلمه "بشر" در زبان فارسی دست یافت.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بشر" در جمله آورده شده است:

1. بشر از دیرباز تلاش کرده است تا اسرار طبیعت را کشف کند.
2. فناوری‌های نوین زندگی بشر را به‌طرزی شگرف تحت تأثیر قرار داده‌اند.
3. بشر نیاز به ارتباط اجتماعی دارد تا احساس تنهایی نکند.
4. محیط زیست، از جمله مهم‌ترین مسائلی است که بشر با آن مواجه است.
5. توسعه پایدار، یکی از چالش‌های بزرگ بشر در قرن بیست و یکم است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!