ناتوانى انسان

الإمامُ علیٌّ علیه السلام

مِسكينٌ ابنُ آدمَ ! مَكْتومُ الأجَلِ، مَكْنونُ العِلَلِ، مَحْفوظُ العَملِ، تُؤْلِمُهُ البَقَّةُ، وتَقتُلُهُ الشَّرْقَةُ، وتُنْتِنُهُ العَرْقَةُ.

بینوا آدمی زاده! مرگش پوشیده است و بیماریهایش نهفته و كردارش نگاشته. پشه ای او را می آزارد و جرعه ای گلوگیر او را از پای در می آورد و عرق وی را بدبو می كند.

منبع: نهج البلاغة: الحكمة 419.