فلسفه پذیرش حكومت

امام علی علیه السلام

اءَما وَالَّذی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَاءَ النَّسَمَةَ لَوْ لا حُضُورُ الْحاضِرِ وَ قِيامُ الْحُجَّةِ بِوُجُودِ النّاصِرِ وَ ما اءَخَذَ اللّهُ عَلَی الْعُلَماءِ اءَنْ لا يُقارُّوا عَلی كِظَّةِ ظالِمٍ وَ لا سَغَبِ مَظْلُومٍ لاََلْقَيْتُ حَبْلَها عَلی غارِبِها وَ لَسَقَيْتُ آخِرَها بِكَاءْسِ اءَوَّلِها.

سـوگـنـد بـه خـداوندی كه دانه را شكافت و جان را آفرید، اگر آن جمعیت انبوه، برای بیعت، حـاضـر نـم ـی شـدنـد، و نـبـود پیمانی كه خداوند بر دانشمندان آگاه گرفته كه شكمبارگی ستمگر و گرسنگی ستمدیده را نپسندند، مهار شتر خلافت را بر كوهان آن می افكندم و پایانش را چون آغازش می انگاشتم و چون گذشته خود را به كناری می داشتم.

منبع: همان، خ 3، ص 52.