پذیرش عذر

الإمام الكاظم علیه السلام

أخَذَ أبيِ بِيَدي، ثُمَّ قالَ: يا بُنَيَّ، إنَّ أبي مُحَمَّدَ بنَ عَلِيٍّ عليهالسلامأخَذَ بِيَدي، كَما أخَذتُ بِيَدِكَ، وقالَ: إنَّ أبي عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ عليهماالسلامأخَذَ بِيَدي، وقالَ: يا بُنَيَّ افعَلِ الخَيرَ إلی كُلِّ مَن طَلَبَهُ مِنكَ، فَإِن كانَ مِن أهلِهِ فَقَد أصَبتَ مَوضِعَهُ، وإن لَم يَكُن مِن أهلِـهِ كُنتَ أنتَ مِن أهلِهِ، وإن شَتَمَكَ رَجُلٌ عَن يَمينِكَ، ثُمَّ تَحَوَّلَ إلی يَسارِكَ فَاعتَذَرَ إلَيكَ فَاقبَل عُذرَهُ.

پدرم دستم را گرفت و فرمود: پسرم! پدرم محمّد بن علی علیه السلام (امام باقر علیه السلام)، دستم را گرفت، چنان كه من، دست تو را گرفتم و فرمود: «پدرم علی بن حسین علیه السلام (امام سجّاد علیه السلام) دستم را گرفت و فرمود: "فرزندم! كار نیك را برای هر كه از تو درخواست كرد، انجام بده. اگر سزاوار آن باشد، به جایش انجام داده ای و اگر سزاوار آن نباشد، تو شایسته آنی. اگر مردی تو را از سَمت راست دشنام داد و به سَمت چپِ تو رفت و عذر خواست، عذرش را بپذیر"».

منبع: الكافی: ج 8 ص 152 ح 141.