درجات زهد

الإمام زین العابدین علیه السلام ـ لَمّا سُئِلَ عَنِ الزُّهدِ ـ

عَشَرَةُ أشياءَ: فَأَعلی دَرَجَةِ الزُّهدِ أدنی دَرَجَةِ الوَرَعِ، وأعلی دَرَجَةِ الوَرَعِ أدنی دَرَجَةِ اليَقينِ، وأعلی دَرَجَةِ اليَقينِ أدنی دَرَجَةِ الرِّضا. ألا وإنَّ الزُّهدَ في آيَةٍ مِن كِتابِ اللّه ِ«لِّكَيْلاَ تَأْسَوْاْ عَلَی مَا فَاتَكُمْ وَلاَ تَفْرَحُواْ بِمَا ءَاتَاكُمْ».

امام زین العابدین علیه السلام ـ در پاسخ به سؤال از زهد ـ : زهد، ده درجه دارد: بالاترین درجه زهد، پایین ترین درجه وَرَع است، و بالاترین درجه وَرَع، پایین ترین درجه یقین است، و بالاترین درجه یقین، پایین ترین درجه رضاست. آگاه باشید كه زهد در یك آیه از كتاب خداوند خلاصه شده است:«تا بر آنچه از دست می دهید، افسوس نخورید و برای آنچه خدا به شما می دهد، شادمان نشوید».

منبع: الحدید: 23. / الكافی: ج 2 ص 128 ح 4 وص 62 ح 10 ولیس فیه ذیله، الخصال: ص 437 ح 26، تنبیه الخواطر: ج 2 ص 191 كلّها عن هاشم بن البرید، معانی الأخبار: ص 252 ح 4 عن هاشم بن برید عن الإمام الباقر علیه السلام، تحف العقول: ص 278، بحار الأنوار: ج 73 ص 50 ح 22.