در حدّ واجب

امام باقر علیه السلام

اِذا حَدَّثْتُـكُمْ بِشَیْ ءٍ فَاسْاَلونی عَنْ كِتابِ اللّه ِ ـ ثُمَّ قالَ فی حَديثِهِ ـ: اِنَّ اللّه َ نَهی عَنِ الْقيلِ وَ الْقالِ، و فَسادِ الْمالِ، وَ كَثْرَةِ السُّؤالِ. فَقالوا: يا بْنَ رَسولِ اللّه ِ، وَ اَيْنَ هذا مِنْ كِتابِ اللّه ِ؟ قالَ: اِنَّ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فی كِتابِهِ: «لا خَيْرَ فی كَثِيرٍ مِنْ نَجواهُم...» الآيَة، وَ قالَ: «وَ لا تُؤتُوا السُّفَهاءَ اَمْوالَـكُمُ الَّتی جَعَلَ اللّه ُ لَـكُمْ قياما»، وَ قالَ: «لا تَسْاَ لُوا عَنْ اَشْياءَ اِنْ تُبْدَ لَـكُمْ تَسُؤْكُمْ»؛

هرگاه برای شما حدیثی گفتم، درباره سَنَد آن مطلب در كتاب خدا از من بپرسید. سپس فرمودند: خداوند از بگومگو كردن و تلف كردن مال و زیاد سؤال كردن، نهی نموده است. [حاضران] گفتند: ای پسر رسول خدا! این مطلب، در كجای كتاب خدا آمده است؟ فرمودند: خدای ـ عزّ و جلّ ـ در كتاب خود می فرماید: «در بسیاری از درگوشی گفتن های ایشان هیچ خیری نیست...» و فرموده است: «و اموال خود را كه خداوند، آن را وسیله قوام [زندگی] شما قرار داده، به نابخردان نسپارید» و فرموده است: «درباره چیزهایی كه اگر برای شما آشكار گردد، شما را ناراحت می كند، نپرسید».

منبع: كافى، ج 5، ص 300، ح 2.