نمایان شدن پیامبر صلى الله .

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام

ـ لمّا سُئلَ: هل يُكرَهُ المؤمنُ علی قَبضِ رُوحِهِ ؟ ـ: لا واللّه ِ، إنّهُ إذا أتاهُ ملَكُ المَوتِ لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلكَ، فيَقولُ لَهُ ملَكُ المَوتِ: يا وَليَّ اللّه ِ لا تَجزَعْ، فوالّذي بَعَثَ محمّدا صلی الله عليه و آله لَأنا أبَرُّ بِكَ وأشفَقُ علَيكَ من والِدٍ رَحيمٍ لو حَضَرَكَ، افتَحْ عَينَكَ فانظُرْ. قالَ: ويُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه ِ صلی الله عليه و آله وأميرُ المؤمنينَ وفاطمةُ والحسنُ والحسينُ والأئمةُ من ذُرِّيتِهِم عليهمالسلام فيقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه ِ و... رُفَقاؤكَ... فما شيءٌ أحَبَّ إلَيهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ واللُّحوقِ بالمُنادي.

ـ در پاسخ به این پرسش كه آیا مؤمن از جان كندن خود ناراحت می شود؟ ـ فرمود: نه، به خدا، زمانی كه ملك الموت برای ستاندن جانش می آید، او بی تابی می كند. امّا ملك الموت به او می گوید: ای دوست خدا! بی تابی مكن؛ زیرا سوگند به آنكه محمّد صلی الله علیه و آله را برانگیخت، من از پدر مهربانی كه به بالینت بیاید، با تو خوشرفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز كن و بنگر. رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسین و امامان از نسل آنها، علیهمالسلام، در برابرش نمایان می شوند و به او گفته می شود: این رسول خدا و... رفیقان و همرهان تو هستند... در این هنگام، چیزی برای او خوشتر از این نیست كه جانش ستانده شود و به منادی بپیوندد.

منبع: الكافی: 3/127/2.