پاداش كسى كه دنیا را به حق برگیرد

رسول اللّه صلی الله علیه و آله

الدُّنيا خَضِرَةٌحُلوَةٌ، مَنِ اكتَسَبَ فيها مالاً مِن حِلِّهِ وأنفَقَهُ في حَقِّهِ أثابَهُ اللّه ُ عَلَيهِ وأورَدَهُ جَنَّتَهُ، ومَنِ اكتَسَبَ فيها مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ وأنفَقَهُ في غَيرِ حَقِّهِ أحَلَّهُ اللّه ُ دارَ الهَوانِ، ورُبَّ مُتَخَوِّضٍ في مالِ اللّه ِورَسولِهِ لَهُ النّارُ يَومَ القِيامَةِ. يَقولُ اللّه ُ :«كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَـهُمْ سَعِيرًا».

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: دنیا دل پذیر و شیرین است. هركه در آن مالی از حلال به دست آورد و در راه درستش هزینه كند، خداوند، او را بر این كار، پاداش دهد و به بهشت خویش بَرَد و هركه در دنیا، مالی از غیرِ حلال به دست آورد و به ناحق هزینه اش كند، خداوند، او را به سرای خفّت و خواری در آوَرد. ای بسا تصرّف كننده ای در مال خداو پیامبر او كه روز قیامت، آتش، سزای اوست. خداوند می فرماید: «هر بار كه آتش آن فرو نشیند، شراره ای [تازه] برایشان می افزاییم».

منبع: خَضِرَة: أی غَضّة ناعمة طریّة (النهایة: ج 2 ص 41 «خضر»). / رُبّ مُتَخَوّضٍ فی مال اللّه : أی ربّ مُتصرّف فی مال اللّه تعالى بما لا یرضاه اللّه (لسان العرب: ج 7 ص 147 «خوض»). / الإسراء: 97. / شُعب الإیمان: ج 4 ص 396 ح 5527 عن ابن عمر، كنز العمّال: ج 3 ص 184 ح 6076. / یعنى برخلاف رضاى خدا در آن دخل و تصرّف كند.