خداوند، بداند

امام صادق علیه السلام

حَقُّ الصَّدَقَةِ اَنْ تَعْلَمَ اَ نَّها ذُخْرُكَ عِنْدَ رَبِّـكَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَديعَتُـكَ الَّتی لا تَحْتاجُ اِلَی الاِْشْهادِ عَلَيْها، وَ كُنْتَ بِما تَسْتَوْدِعُهُ سِرّا اَوثَقَ مِنْـكَ بِما تَسْتَوْدِعُهُ عَلانيَةً، وَ تَعْلَمَ اَ نَّها تَدْفَعُ الْبَلايا وَ الاَْسْقَامَ عَنْكَ فِی الدُّنْيا، وَ تَدْفَعُ عَنْكَ النّارَ فِی الآْخِرَةِ؛

حقِّ صدقه این است كه بدانی هر صدقه ای، پس اندازِ تو نزد پروردگارت ـ عزّ و جلّ ـ است و سپرده ای است كه احتیاجی به شاهد گرفتن برای آن نیست و این كه اطمینان تو به سپرده ای كه پنهانی به ودیعه می گذاری (صدقه ای كه پنهانی می دهی)، بیشتر از چیزی باشد كه آشكارا می سپاری و این كه بدانی صدقه، در دنیا بلاها و بیماری ها را از تو دور می گرداند و در آخرت، آتش جهنّم را.

منبع: بحار الأنوار، ج 74، ص 4، ح 1.