حكمت

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

يا أبا ذَر، ما زَهِدَ عَبدٌ فِي الدُّنيا إلاّ أثبَتَ اللّه ُ الحِكمَةَ في قَلبِهِ وأنطَقَ بِها لِسانَهُ، وبَصَّرَهُ عُيوبَ الدُّنيا وداءَها ودَواءَها، وأخرَجَهُ مِنها سالِما إلی دارِ السَّلامِ.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آلهـ در سفارش به ابو ذر ـ : ای ابو ذر! هیچ بنده ای در دنیا زهد نورزید، مگر آن كه خداوند، حكمت را در دلش ثابت كرد و زبانش را بدان گویا ساخت، عیب های دنیا و درد و درمان آن را به وی شناساند، و او را سالم از دنیا به سرای سلامت (بهشت) برد.

منبع: . الأمالی للطوسی: ص 531 ح 1162، مكارم الأخلاق: ج 2 ص 368 ح 2661 وفیه «أنبت» بدل «أثبت» وكلاهما عن أبی ذرّ، الكافی: ج 2 ص 128 ح 1، كتاب من لا یحضره الفقیه: ج 4 ص 410 ح 5890 كلاهما عن الهیثم بن واقد الحریری عن الإمام الصادق علیه السلام، ثواب الأعمال: ص 200 ح 1 عن سیف عن الإمام الصادق علیه السلام، بحار الأنوار: ج 2 ص 33 ح 27 ؛ حلیة الأولیاء: ج 3 ص 191 عن جعفر بن محمّد بن عبداللّه عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله، الفردوس: ج 4 ص 69 ح 6215 عن أبی ذرّ وكلاهما نحوه.