خداوند چگونه تكبر را از دل بندگانش بیرون می برد؟

امام علی علیه ‏السلام

لكنَّ اللّه‏َ يَختَبِرُ عِبادَهُ بأنـواعِ الـشَّدائدِ، ويَتَعبَّدُهُم بأنواعِ الَمجاهِدِ، ويَبتَليهِم بِضُروبِ المَكارِهِ، إخراجا للتَّكَبُّرِ مِن قُلوبهِم، وإسكانا للتَّذَلُّلِ في نُفوسِهِم، ولِيَجعَلَ ذلكَ أبوابا فُتُحا إلى فَضلِهِ.

امّـا خـداوند بندگان خـود را به انواع سختیها می‏آزماید و با سختكوشیهای گوناگون آنان را به عبادت و بندگی می‏گیرد و به انواع ناملایمات و ناخوشایندیها امتحانشان می‏كند، تا تكبّر را از دلهایشان بیرون بَرد و افتادگی و خاكساری را در جانهایشان بنشاند و نیز تا این آزمایشها را درهای گشوده‏ای به سوی فضل (و احسان) خویش قرار دهد.

منبع: نهج البلاغة: الخطبة 192 منتخب میزان الحكمة: 482