فصل یكم: نقش آرزو در زندگى

امام علی علیه ‏السلام

إنّي اُحَذِّرُكُمُ الدُّنيا؛ فَإِنَّها حُلوَةٌ خَضِرَةٌ حُفَّت بِالشَّهَواتِ وتَحَبَّبَت بِالعاجِلَةِ، وعُمِرَت بِالآمالِ وتَزَيَّنَت بِالغُرورِ.

من، شما را از دنیا برحذر می‏دارم؛ چرا كه دنیا، شیرین و چشم‏نواز است، آكنده از خواهش‏های نفسانی و دل‏بسته دنیاست؛ به آرزوها آباد است و به فریبندگی‏ها، آراسته.

منبع: خَضِرة: أی غضّة ناعمةٌ طریّة (النهایة: ج 2 ص 41 «خضر»).تحف العقول: ص 180، نهج البلاغة: الخطبة 111 وفیه «تحلّت» بدل «عمّرت»، بحار الأنوار: ج 78 ص 14 ح 73؛ الجوهرة: ص 79، مطالب السؤول: ص 50.