فضیلت آموختن و آموزش دادن در مسجد

سنن أبی داوود ـ به نقل از عقبة بن عامر جُهنَی ـ

خَرَجَ عَلَينا رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله و نَحنُ فِي الصُّفَّةِ، فَقالَ: أيُّكُم يُحِبُّ أن يَغدُوَ إلى بُطحان أوِ العَقيقِ فَيَأخُذُ ناقَتَينِ كَوماوَينِ زَهراوَينِ بِغَيرِ إثمٍ بِاللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ و لا قَطعِ رَحِمٍ؟ قالوا: كُلُّنا يا رَسولَ اللّه‏ِ. قالَ: فَلَأَن يَغدُوَ أحَدُكُم كُلَّ يَومٍ إلَى المَسجِدِ فَيَتَعَلَّمَ آيَتَينِ مِن كِتابِ اللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ خَيرٌ لَهُ مِن ناقَتَينِ، و إن ثَلاثٌ فَثَلاثٌ مِثلُ أعدادِهِنِّ مِنَ الإِبِلِ.

پیامبر خدا، نزد ما كه در صُفّه نشسته بودیم، آمد و فرمود: «كدام یك از شما دوست دارد كه به منطقه بُطحان یا عقیق برود و دو ماده شتر بزرگِ كوهان‏سفید به دست آورد، بدون آن كه خدای عز و جل را نافرمانی كند یا پیوندِ خویشاوندی را قطع نماید؟». گفتند: همه ما، ای پیامبر خدا ! پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله فرمود: «هر یك از شما اگر هر روز به مسجد بیاید و دو آیه از كتاب خدای عز و جل یاد بگیرد، برایش از دو ماده شتر، بهتر است، و اگر سه آیه یاد بگیرد، از سه شتر، و به هر اندازه كه یاد بگیرد، از همان تعداد شتر، بهتر است».

منبع: الصُفَّةُ: سقیفة فی مسجد رسول اللّه‏ صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله كانت مسكن الغرباء والفقراء (مجمع البحرین: ج 2 ص 1036 «صفف»).بُطحان: وادٍ بالمدینة، وهو أحد أودیتها الثلاثة: العقیق وبطحان وقناة (معجم البلدان: ج 1 ص 446).ناقَةٌ كَوماء: أی مُشرِفَةَ السنام عالیَته (النهایة: ج 4 ص 211 «كوم»).سنن أبی داوود: ج 2 ص 71 ح 1456، صحیح مسلم: ج 1 ص 552 ح 251، مسند ابن حنبل: ج 6 ص 140 ح 17413 كلاهما نحوه، كنز العمّال: ج 1 ص 519 ح 2324؛ الأمالی للطوسی: ص 357 ح 741، بحار الأنوار: ج 92 ص 186 ح 4. صُفّه، به جایى در مسجد پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله گفته مى‏شد كه محلّ زندگى موقّت فقیران مدینه بوده كه در پىِ مهاجرت به این شهر، توان فراهم كردن مسكن و امكانات زندگى براى خود را نداشتند. این مكان، به دستور پیامبر خدا ایجاد شده بود.