به خدا پناه بردن ، هنگام ورود و خروج

پیامبر خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله

إذا دَخَلَ العَبدُ المَسجِدَ وقالَ: «أعوذُ بِاللّه‏ِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيمِ»، قالَ الشَّيطانُ الرَّجيمُ: «كُسِرَ ظَهري»، وكَتَبَ اللّه‏ُ لَهُ بِها عِبادَةَ سَنَةٍ. وإذا خَرَجَ مِنَ المَسجِدِ وقالَ مِثلَ ذلِكَ، كَتَبَ اللّه‏ُ لَهُ بِكُلِّ شَعرَةٍ عَلى بَدَنِهِ مِئَةَ حَسَنَةٍ، ورَفَعَ اللّه‏ُ لَهُ مِئَةَ دَرَجَةٍ.

هرگاه بنده، داخل مسجد شود و بگوید: «به خدا پناه می‏برم از شیطان رانده شده!»، شیطان رانده شده می‏گوید: «كمرم شكست» و خداوند به خاطر این كار برای آن گوینده، عبادت یك سال را می‏نویسد، و هر گاه از مسجد خارج شود و همانند آن را بر زبان آورد، خداوند برایش در برابر هر مویی كه در بدن اوست، صد نیكی می‏نویسد و صد درجه، بالایش می‏برد.

منبع: جامع الأخبار: ص 176 ح 418، بحار الأنوار: ج 84 ص 26 ح 19.