آب دهان انداختن در مسجد

پیامبر خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله

إذا هَمَّ العَبدُ أن يَبزُقَ فِي المَسجِدِ اضطَرَبَت أركانُهُ، وَانزَوى كَما تَنزَوِي الجِلدَةُ فِي النّارِ، فَإِن هُوَ ابتَلَعَها أخرَجَ مِنهُ اثنَينِ وسَبعينَ داءً، وكَتَبَ لَهُ ألفَي ألفِ حَسَنَةٍ.

هر گاه بنده بخواهد در مسجد، آب دهان بیندازد، پایه‏های مسجد می‏لرزد و همچون در هم كشیده شدن پوستی در آتش، در هم كشیده می‏شود. حال اگر آن را فرو بَرَد، هفتاد و دو مرض را از وی بیرون می‏راند و برایش دو میلیون نیكی می‏نویسد.

منبع: فی المصدر: «اثنان»، والتصویب من كنز العمّال.الفردوس: ج 1 ص 291 ح 1145 عن أنس بن مالك، كنز العمّال: ج 7 ص 665 ح 20811.