ستودن كسى به آنچه در او نیست

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله

يابنَ مَسعودٍ، إذا مَدَحَكَ النّاسُ فقالوا: إنّك تَصومُ النَّهارَ وتَقومُ اللّيلَ وأنتَ علی غَيرِ ذلكَ فلا تَفرَحْ بذلكَ؛ فإنَّ اللّه َ تعالی يقولُ :«لا تَحْسَبَنَّ الّذينَ يَفرَحُونَ بِما أتَوا ويُحِبُّونَ أنْ يُحمَدوا بما لَم يَفْعَلوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ العَذابِ ولَهُمْ عَذابٌ ألِيمٌ».

ای پسر مسعود! هرگاه مردم تو راستودند و گفتند: روزها روزه می گیری و شب ها عبادت می كنی، و تو چنان نبودی، شادمان مشو؛ زیرا خداوند متعال می فرماید: «البته گمان مبر كسانی كه بدانچه كرده اند شادمانی می كنند و دوست دارند به آنچه نكرده اند ستایش شوند، قطعا گمان مبر كه برای آنان نجاتی از عذاب است. آنان را عذابی دردناك است».

منبع: مكارم الأخلاق: 2/353/2660. / آل عمران، آیه 188.