شفاعت در آخرت

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

إذا قُمتُ المَقامَ المَحمودَ تَشَفَّعتُ في أصحابِ الكبائرِ مِن اُمَّتي، فَيُشَفِّعُني اللّه ُ فِيهِم، واللّه ِ لا تَشَفَّعتُ فِيمَن آذی ذُرِّيَّتي.

زمانی كه به مقام ستوده برسم، برای مرتكبان گناهان كبیره امت خود شفاعت می كنم و خداوند شفاعت من درباره آنها را می پذیرد. به خدا سوگند برای كسانی كه فرزندان مرا بیازارند شفاعت نخواهم كرد.

منبع: الأمالی للصدوق: 370/462.