شفاعت در آخرت

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله

لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ والْأرْضِ ثُمَّ إلَيهِ تُرْجَعُونَ». شَفاعَتي لِاُمَّتي مَن أحَبَّ أهلَ بَيتي.

شفاعت من شامل آن كس از امّتم می شود كه اهل بیت مرا دوست داشته باشد.

منبع: قال العلّامة الطباطبائی فی تفسیر قوله تعالى: این آیه توضیح و تأكیدى است بر آیه قبل كه مى فرماید: «بگو: حتى اگر آن شفیعان هیچ قدرتى نداشته باشند؟».
و حرف لام در «للّه ِ» براى ملكیت است و آیه «فرمانروایى آسمانها و زمین خاصّ اوست» در مقام تعلیل جمله پیشین است و بدین معناست كه هر شفاعتى مالِ خداست ؛ چرا كه او مالك همه چیز است مگر این كه در چیزى از آنها به كسى اجازه دهد و او را مالك آن نماید.
و اما این گفته برخى كه بعضى بندگان خدا مانند فرشتگان در شفاعت از استقلال عمل مطلق برخوردارند، درست نیست.
خداوند متعال مى فرماید: «شفاعت كننده اى نباشد مگر با اجازه او». و این آیه چنانچه در كنار آیه «آ