بزرگترین منزلت

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله

قالَ اللّه ُ: ما تَحبَّبَ إلَيّعَبديبشيءٍ أحَبَّ إلَيَّ ممّا افْتَرَضْتُهُ علَيهِ ،وإنّهُ لَيَتحبَّبُ إلَيَّ بالنّافِلَةِ حتّی اُحِبَّهُ، فإذا أحْبَبْتُهُ كنتُ سَمْعَهُ الّذي يَسمَعُ بهِ، وبَصرَهُ الّذي يُبصِرُ بهِ، ولِسانَهُ الّذي يَنْطِقُ بهِ، ويَدَهُ الّتي يَبْطِشُ بها، ورِجْلَهُ الّتي يَمشي بها، إذا دَعاني أجَبْتُهْ، وإذا سَألَني أعْطَيتُهُ.

خداوند فرمود: بنده ام با هیچ كاری دوست داشتنی تر از انجام واجبات، محبوب من نمی شود و با انجام مستحبات وسیله جلب محبت مرا فراهم می آورد چندان كه محبوب من می شود و چون دوستش بدارم گوش شنوای او می شوم و چشم بینای او و زبان گویای او و دست نیرومند او و پای رهپوی او. هرگاه مرا بخواند پاسخش دهم و هرگاه از من چیزی بخواهد عطایش كنم.

منبع: المحاسن: 1/454/1047.