ترك گناه

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ أنبَتَ اللّه ُ تَعالی لِطائِفَةٍ مِن اُمَّتي أجنِحَةً، فَيَطيرونَ مِن قُبورِهِم إلَی الجِنانِ يَسرَحونَ فيها ويَتَنَعَّمونَ كَيفَ شاؤوا، فَتَقولُ لَهُمُ المَلائِكَةكُ: هَل رَأَيتُمُ الحِسابَ؟ فَيَقولونَ: ما رَأَينا حِسابا. فَيَقولونَ: هَل جُزتُمُ الصِّراطَ؟ فَيَقولونَ: ما رَأَينا صِراطا. فَيَقولونَ: هَل رَأَيتُم جَهَنَّمَ؟ فَيَقولونَ: ما رَأَينا شَيئا. فَتَقولُ المَلائِكَةكُ: مِن اُمَّةِ مَن أنتُم؟ فَيَقولونَ: مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍصلي الله عليه و آله. فَيَقولونَ: نَشَدناكُمُ اللّه َ، حَدِّثونا ما كانَت أعمالُكُم فِي الدُّنيا؟ فَيَقولونَ: خَصلَتانِ كانَتا فينا، فَبَلَّغَنَا اللّه ُ هذِهِ الدَّرَجَةَ بِفَضلِ رَحمَتِهِ. فَيَقولونَ: وما هُما ؟ فَيَقولونَ: كُنّا إذا خَلَونا نَستَحي أن نَعصِيَهُ، ونَرضی بِاليَسيرِ مِمّا قُسِمَ لَنا. فَتَقولُ المَلائِكَةكُ: حَقٌّ لَكُم هذا.

هرگاه قیامت بر پا شود، خداوند، برای گروهی از امّت من، بال هایی قرار می دهد كه با آنها، از قبرها به سوی بهشتْ پرواز كنند، در آن گردش نمایند و هر گونه خواستند، از نعمت ها بهره برند. فرشتگان به آنان می گویند: آیا حسابرسی را دیدید؟ می گویند: ما حسابرسی ندیدیم. می پُرسند: از صراط، عبور كردید؟ می گویند: ما صراطی ندیدیم. می پرسند: جهنّم را دیدید؟ می گویند: چیزی ندیدیم. آن گاه، فرشتگان می گویند: از امّتِ چه كسی هستید؟ می گویند: از امّت محمّد صلی الله علیه و آله. می گویند: شما را به خدا سوگند، بگویید رفتارتان در دنیا چه بود؟ می گویند: دو خصلت در ما بود و بدان دو خصلت، خداوند، ما را بدین پایه از رحمت خویش رسانید. می پرسند: آن دو خصلت چیست؟ می گویند: هرگاه در خلوت بودیم، شرم داشتیم نافرمانی خدا كنیم و به اندكی كه روزی ما بود، خشنود بودیم. فرشتگان می گویند: این منزلت، سزاوار شماست.

منبع: بحار الأنوار: ج 103 ص 25 ح 31.