شاد كردن

قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله

مَن عالَ يَتيما حَتّی يَستَغنِيَ، أوجَبَ اللّه ُعز و جل لَهُ بِذلِكَ الجَنَّةَ، كَما أوجَبَ لاِكِلِ مالِ اليَتيمِ النّارَ.

كسی كه یتیمی را سرپرستی كند تا بی نیاز گردد، خداوند عز و جل در برابر این كار، بهشت را بر او واجب كرده است، همان گونه كه خداوند برای خورنده مال یتیم، آتش [دوزخ] را واجب كرده است.

منبع: الكافی: ج 7 ص 51 ح 7 عن عبد الرحمان بن الحجّاج عن الإمام الكاظم عن الإمام علیّ علیهماالسلام، كتاب من لا یحضره الفقیه: ج 4 ص 190 ح 5433 عن سلیم بن قیس عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله، بحار الأنوار: ج 42 ص 248 ح 51.