فصل نهم: كلیات مكارم اخلاقى اهل بیت

الإمام علیّ علیه السلام

كانَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهمُكَفَّرًا لا يُشكَرُ مَعروفُهُ، ولَقَد كانَ مَعروفُهُ عَلَی القُرَشِيِّ والعَرَبِيِّ والعَجَمِيِّ. ومَن كانَ أعظَمَ مَعروفًا مِن رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله عَلی هذَا الخَلقِ ؟! وكَذلِكَ نَحنُ أهلَ البَيتِ مُكَفَّرونَ لا يَشكُرونَنا، وخِيارُ المُؤمِنينَ مُكَفَّرونَ لا يُشكَرُ مَعروفُهُم.

امام علی علیه السلام: پیامبر خدا صلی الله علیه و آلهناسپاسی می شد و از كار نیكش سپاسگزاری نمی شد، احسان حضرت صلی الله علیه و آله هم قریشی را فرا می گرفت و هم عرب و هم عجم را و چه كسی كار نیكش و احسانش برای این مردم، بیش از رسول خدا صلی الله علیه و آله بود؟! ما اهل بیت نیز ناسپاسی می شویم و از ما تشكّر نمی كنند و مؤمنان برگزیده ناسپاسی می شوند و احسانشان سپاسگزاری نمی شود.

منبع: فی المصدر «معروف» والصحیح ما فی المتن. / علل الشرائع: 560 / 3 عن الحسین بن موسى عن الإمام الكاظم عن آبائه علیهم السلام.