مقدم داشتن

الإمام علیّ علیه السلام

ـ في خُطبَةٍ لَهُ في رَسولِ اللّه ِ وأهلِ بَيتِهِ عليهم السلام ـ: أرسَلَهُ بِأَمرِهِ صادِعًا (ناطِقًا)، وبِذِكرِهِ ناطِقًا (قاطِعًا)، فَأَدّی أمينًا، ومَضی رَشيدًا، وخَلَّفَ فينا رايَةَ الحَقِّ، مَن تَقَدَّمَها مَرَقَ، ومَن تَخَلَّفَ عَنها زَهَقَ، ومَن لَزِمَها لَحِقَ.

امام علی علیه السلام ـ درخطبه ای راجع به رسول خدا واهل بیت او ـ : خداوند او [محمّد]را فرستاد تا فرمانش را آشكار سازد و یادش را زنده گرداند و او رسالت خود را با امانت ادا كرد و رهیافته و رستگار، جهان را وداع گفت و پرچم حقّ را در میان ما گذاشت، هركه از آن پیشی گیرد از دین به در رود وهر كه از آن واپس ماند هلاك شود وهركه همراهی آن كند [به ساحل رستگاری و نجات] برسد.

منبع: نهج البلاغة : الخطبة 100 .