سراى كوچیدن

الإمام علیّ علیه السلام

إنَّ الدُّنيا مَنزِلُ قُلعَةٍ ولَيسَت بِدارِ نُجعَةٍ، خَيرُها زَهيدٌ وشَرُّها عَتيدٌ، ومُلكُها يُسلَبُ وعامِرُها يَخرَبُ.

امام علی علیه السلام: دنیا، منزلگاه كوچیدن است و سرای آرمیدن نیست، خوبی آن، ناچیز است و بدی اش آماده؛ مُلكش از چنگ می رود و آبادش ویران می گردد.

منبع: مَنزِل قُلعَة: إذا لم تصلح للاستیطان. والنُجْعَة: طلب الكلأ من مواضعه. وحاصله: أنّها لیست دار راحةٍ وطیبَ عیشٍ (مجمع البحرین: ج 3 ص 1753 «نجع»). / العَتید: الشیء الحاضر المهیّأ (الصحاح: ج 2 ص 505 «عتد»). / غرر الحكم: ح 3667، عیون الحكم والمواعظ: ص 145 ح 3231.