بدى فرجام

الإمام علیّ علیه السلام

أيُّهَا النّاسُ! إنَّكُم إن آثَرتُمُ الدُّنيا عَلَی الآخِرَةِ، أسرَعتُم إجابَتَها إلَی العَرَضِ الأَدنی، ورَحَلَت مَطايا آمالِكُم إلَی الغايَةِ القُصوی، تورِدُ مَناهِلَ عاقِبَتِهَا النَّدَمَ، وتُذيقُكُم ما فَعَلَت بِالاُمَمِ الخالِيَةِ وَالقُرونِ الماضِيَةِ؛ مِن تَغَيُّرِ الحالاتِ وتَكَوُّنِ المَثُلاتِ.

امام علی علیه السلام: ای مردم! شما چنانچه دنیا را بر آخرت برگزینید، [در واقع] در پذیرش دعوت آن به متاع پست، شتافته اید، و مركب های آرزوهایتان به سوی دورترین هدف، تاخت برداشته اند و شما را به آبشخورهایی می برند كه فرجامشان پشیمانی است، و آنچه را با امّت های پیشین و نسل های گذشته كرده اند، یعنی از كف رفتن نعمت ها و فرود آمدن كیفرها، به شما می چشانند.

منبع: المُثْلَةُ: نِقْمة تنزل بالإنسان فیُجعلُ مثالاً یَرتَدِع به غیرُه، وجمعه مُثُلات ومَثُلات (مفردات ألفاظ القرآن: ص 760 «مثل»). / تحف العقول: ص 221، بحار الأنوار: ج 78 ص 60 ح 137.