اوج تقرّب

الإمام علیّ علیه السلام

ـ في المناجاةِ الشَّعبانيّةِ ـ: إلهي هَبْ لي كمالَ الانقِطاعِ إلَيكَ، وأنِرْ أبصارَ قُلوبِنا بضِياءِ نَظَرِها إلَيكَ، حتّی تَخرِقَ أبصارُ القُلوبِ حُجُبَ النورِ، فَتَصِلَ إلی مَعدِنِ العَظَمَةِ.

ـ در مناجات شعبانیه ـ گفت: الهی! نعمتِ بریدنِ كامل از همه و رویكردن كامل به خودت را به من ارزانی دار و دیدگان دلهای ما رابه نور نگاهشان به تو، روشن گردان، تا دیدگان دلها، پرده های نور را بدَرَند و به معدن عظمت و بزرگی بپیوندند.

منبع: الإقبال: 3/299.