وظایف گوش

الإمامُ علیٌّ علیه السلام

فَفَرَضَ علی السَّمعِ أن لا تُصغِيَبهِ إلی المَعاصِي، فقالَ عَزَّوجلَّ :«وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُم فِي الكِتابِ أنْ إذا سَمِعْتُم آياتِ اللّه ِ يُكْفَرُ بِها وَيُسْتَهزأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُم حَتَّی يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيرِهِ إنَّكُم إذا مِثْلُهُم إنَّ اللّه َ جامِعُ المُنافِقِينَ والكافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعا».

پس خداوند بر گوش این وظیفه را نهاد كه با آن به معاصی گوش ندهی؛ خداوند عز و جلفرموده است:«و در این كتاب بر شما نازل كرد كه چون شنیدید كسانی آیات خدا را انكار می كنند و آن را به ریشخند می گیرند، با آنان منشینید تا آن گاه كه به سخنی دیگر پردازند وگرنه شما نیز همانند آنها خواهید بود، خدا همه منافقان و كافران را در جهنم گرد می آورد».

منبع: كتاب من لا یحضره الفقیه: 2/626/3215.