اقسام روزی و پرهیز از حرص زدن

امیرالمومنین (ع) در حکمت 371

وَ قَالَ عليه السلام - الرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاكَ فَلَا تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِكَ عَلَى هَمِّ يَوْمِكَ كَفَاكَ كُلُّ يَوْمٍ مَا فِيهِ فَإِنْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى سَيُؤْتِيكَ فِي كُلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَك‏ وَ إِنْ لَمْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِكَ فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ لمَا لَيْسَ لَكَ وَ لَنْ يَسْبِقَكَ إِلَى رِزْقِكَ طَالِبٌ وَ لَنْ يَغْلِبَكَ عَلَيْهِ غَالِبٌ وَ لَنْ يُبْطِئَ عَنْكَ مَا قَدْ قُدِرَ لَكَ (و قد مضى هذا الكلام فيما تقدم من هذا الباب إلا أنه هاهنا أوضح و أشرح فلذلك كررناه على القاعدة المقررة في أول هذا الكتاب)

(و فرمود:) - روزي دو گونه است: روزيي كه آن را جويي، و روزيي كه تو را جويد و اگر پي آن نروي راه به سوي تو پويد. پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خويش منه كه روزي هر روز تو را بس است. پس اگر آن سال در شمار عمر تو آيد، خداي بزرگ در فرداي هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرمايد و اگر آن سال در شمار عمر تو نيست، پس غم تو بر آنچه از آن تو نيست چيست و در آنچه روزي توست هيچ خواهنده بر تو پيشي نگيرد، و هيچ غالبي بر تو چيره نشود، و آنچه برايت مقدر شده تأخير نپذيرد. (اين گفتار پيش از اين در آنجا كه سخن از اين باب بود گذشت ليكن در اينجا روشن‏تر و گسترده‏تر است، بدين رو بر قاعده‏اي كه در آغاز كتاب نهاديم آن را از نو آورديم.)

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، حکمت 371