تفسیر اراده خدا

امیرالمومنین (ع) در حکمت 396

وَ قَالَ عليه السلام وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِهِمْ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ - إِنَّا لَا نَمْلِكُ مَعَ اللَّهِ شَيْئاً وَ لَا نَمْلِكُ إِلَّا مَا مَلَّكَنَا فَمَتَى مَلَّكَنَا مَا هُوَ أَمْلَكُ بِهِ مِنَّا كَلَّفَنَا وَ مَتَى أَخَذَهُ مِنَّا وَضَعَ تَكْلِيفَهُ عَنَّا

(و از معني لا حول و لا قوة إلّا باللّه از او پرسيدند، فرمود:) - با وجود خدا ما را بر چيزي اختيار نماند و چيزي نداريم جز آنچه او ما را مالك آن گرداند. پس چون ما را مالك چيزي كرد كه خود بدان‏ سزاوارتر است تكليفي بر عهده‏مان گذاشته و چون آن را از ما گرفت تكليف خود را از ما برداشته.

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، حکمت 396