حمد و ثنای الهی

امام سجاد (ع) در دعای 37، فراز 5

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ إِذَا اعْتَرَفَ بِالتّقْصِيرِ عَنْ تَأْدِيَةِ الشّكْرِ - فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِكَ، وَ مَنْ رَضِيتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِكَ‏

نیایش، هنگامی که به تقصیر از اداء شکر اعتراف می‏نمود - پس هر که را بیامرزی از انعام و احسان تو است، و از هر که خشنود شوی از تفضل تو است.

منبع: صحيفه سجاديه، ترجمه محمد مهدي رضايي، ويراستار رضا موذن زاده، 1389، چاپ ششم، قم، نشر جمال، دعای 37 فراز 5